Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011





Life has betrayed me once again,
I accept some things will never change.
I've let your tiny minds magnify my agony,
and it's left me with a chem'cal dependency for sanity.

Yes, I am falling... how much longer till I hit the ground?
I can't tell you why I'm breaking down.
Do you wonder why I prefer to be alone?
Have I really lost control?

I'm coming to an end,
I've realised what I could have been.
I can't sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask,
I admit I've lost control...~





Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

...I sensed the wretched spectres of the drowned staring across from some distant shore, and in my sadness I drew closer, to condole and somewhat to implore...~











                                                          A n n a V a r n e y C a n t o d e a

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011












                                               Have a seat with a rest of the bitches
                                                                 waiting for me
                                                                       to give
                                                                     a FUCK*

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

This is me.

   Έχεις νιώσει ποτέ πως θες να φύγεις μακρυά; Σε άλλη πόλη, σε άλλο κόσμο; Να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις όσο πιο μακρυά απ΄την πραγματικότητα; Να πας κάπου που μόνο εσύ θα γνωρίζεις; Με λίγα λόγια να χ α θ ε ί ς~;

   6:45.Time to wake up..for? School. Η πρώτη σκέψη να είναι πως πάλι είσαι αναγκασμένη να δεις τα μούτρα τως ατόμων που στην δίνουν. Ο κάθε ένας να προσπαθεί να σου σπάσει τα νεύρα με τον δικό του τρόπο.
Υπάρχουνε στιγμές που δεν έχω κέφια. Και το παραμικρό μου την δίνει στα νεύρα. Αυτές τις στιγμες τις μισώ. Νιώθω τόσο παράξενα μέσα μου και ας μην καταλάβω ούτε και γώ η ίδια γιατί. Mε βλέπεις να κάθομαι σιωπηλή, αμέσως να ρωτήσεις αν είμαι καλά. Ναι ρε μάγκα είμαι καλά. Πολύ καλά. Καταντάει σπαστικό όμως να μην έχεις κάτι και να σε ρωτάνε ΟΛΟΙ. Δεν νομίζεις; Και ας νοιάζεσαι για μένα, και αν θές να με βλέπεις να γελώ. Δεν θέλω να σε νοιάζει. Δεν θέλω να ασχολείσαι.

   Τώρα φαντάζεστε ένα κορίτσι αντικοινωτικό; Ένα κορίτσι που δεν έχει όρεξη για τίποτα; Χα! Είσαι γελασμένος. Ό,τι έγραψα πιο πάνω είμαι το ακριβώς αντίθετο. Κάθε μέρα, είμαι μέσα στην ενέργεια. Σχεδόν. Μ'αρέσει να κάνω τους άλλους να γελούν. Πόσο δεν φαντάζεσαι. Είμαι υπερβολικά κοινωνικό άτομο, και ίσως το παρακάνω κάποτε. Δεν μπορώ να σου μιλήσω για μένα. Δεν μπορώ σε ένα κείμενο να μάθεις πως είμαι. Ποια είμαι. Αν ρωτούσες φίλους,ίσως! Πιστεύω ίσως να με γνώρισες λίγο καλύτερα, μικρέ άγνωστε. Θα τα ξαναπούμε σύντομα ~ φιλιά x)