Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

This is me.

   Έχεις νιώσει ποτέ πως θες να φύγεις μακρυά; Σε άλλη πόλη, σε άλλο κόσμο; Να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις όσο πιο μακρυά απ΄την πραγματικότητα; Να πας κάπου που μόνο εσύ θα γνωρίζεις; Με λίγα λόγια να χ α θ ε ί ς~;

   6:45.Time to wake up..for? School. Η πρώτη σκέψη να είναι πως πάλι είσαι αναγκασμένη να δεις τα μούτρα τως ατόμων που στην δίνουν. Ο κάθε ένας να προσπαθεί να σου σπάσει τα νεύρα με τον δικό του τρόπο.
Υπάρχουνε στιγμές που δεν έχω κέφια. Και το παραμικρό μου την δίνει στα νεύρα. Αυτές τις στιγμες τις μισώ. Νιώθω τόσο παράξενα μέσα μου και ας μην καταλάβω ούτε και γώ η ίδια γιατί. Mε βλέπεις να κάθομαι σιωπηλή, αμέσως να ρωτήσεις αν είμαι καλά. Ναι ρε μάγκα είμαι καλά. Πολύ καλά. Καταντάει σπαστικό όμως να μην έχεις κάτι και να σε ρωτάνε ΟΛΟΙ. Δεν νομίζεις; Και ας νοιάζεσαι για μένα, και αν θές να με βλέπεις να γελώ. Δεν θέλω να σε νοιάζει. Δεν θέλω να ασχολείσαι.

   Τώρα φαντάζεστε ένα κορίτσι αντικοινωτικό; Ένα κορίτσι που δεν έχει όρεξη για τίποτα; Χα! Είσαι γελασμένος. Ό,τι έγραψα πιο πάνω είμαι το ακριβώς αντίθετο. Κάθε μέρα, είμαι μέσα στην ενέργεια. Σχεδόν. Μ'αρέσει να κάνω τους άλλους να γελούν. Πόσο δεν φαντάζεσαι. Είμαι υπερβολικά κοινωνικό άτομο, και ίσως το παρακάνω κάποτε. Δεν μπορώ να σου μιλήσω για μένα. Δεν μπορώ σε ένα κείμενο να μάθεις πως είμαι. Ποια είμαι. Αν ρωτούσες φίλους,ίσως! Πιστεύω ίσως να με γνώρισες λίγο καλύτερα, μικρέ άγνωστε. Θα τα ξαναπούμε σύντομα ~ φιλιά x)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου